Akibeti Gam Şiiri - Seyfi Karaca

Iki kere seslen döner sana daglarin yankisi
Ordan tanirsin beni
Ilikerine kadar yanmisligin ilk kivilcimlariydik haniden
Kimsiz kimsesiz kücük evciliklerin büyük dünyasina köy kasaba ve sehrinin
Ne yandan estigi bilinez cekip gidislere
Yahut ansizin mektupsuz sinyalsiz gelislere gözcülük eden yoldan bulvardan
Kirec beyazina bir duvardik
Ahsap dolapta künyemizi yazan evrak birde lambasi yaninca
Sicakligini bulduktan ve horantasini ekledikten sonra sese soluga gelen radyo
Can kulagiyla gönül sofrasi karisik
Icinde calip söyleyen dolabin yani basinda sarkacli saaatin el kol yordami
Acikcasi tan yellerine vurgun
Seher yeri kusluk vakti öglendi ikindiydi derken
Ne zaman dogduydu
Ne ara soldu söndü cakmagi cirasi günün gecenin diye
Gülümseyen öpüslerini topragina birakarak seyredip savusan
Adini kardelen koyup sayiklayan hayale söyleyip de susmak bilmeyen düslere
Dolunayin gizli yani siyah sirli aynasindan
Degirmeni suya yagmura günese dönen ezel hayat degirmenlerin
Bagri ve ufku daglara bakan
Ödüncsüz mihnetsiz doyup kanmalara insan sevincini ekip bicen
Sonsuz düzlüklerin yöresinden yamacindan
Neylersin ki kupkuru bir gilamada korungasidir fikri ayazlara dolasir
Destikce depresir karisir yer ve gökyüzü
Sessizligin künyesinde izini yolunu mechullere silip süpürerek
Yikinip tozan gamazlarda
Muhacire mahal akibeti gam

Mart / 22