Dünya dediğimiz soğuk zeminde, çıplak ayak.
Konuştuğum dilin en anlamlı kelimeler topluluğu, anlam verilemeyen derecede…
mektuplarının dil, sesinin marş olduğu yüz ölçümü bal rengi gözler olan bir ülkede.
Biraz karlı, yarı buz tutmuş bir gölün en dibinde yüzünün silueti belirir
SEV
Gİ
LİM.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta