Akdeniz Masalları – III Şiiri - Onur Uysal

Bir gün vakit bulup da düşerseniz yollara
Mutlaka uğramalısınız sahildeki küçük liman kasabasına
Rivera denir kasabanın adına

Gittiniz mi o güzel kasabaya
İnin bir de limanına
En güzel aşkların,
en çoşkulu maceraların
Bir de hikayesini yaşlı kadının
Dinlemeyi unutmayın

Efendim, hikaye başlar bu kasabadaki bir tarlada,
Yaşlı bir kadın vardır, çiçek dikip satar sokakta
Denemiştir ya tüm çiçekleri
Karar kılmıştır en son zambakta

Kolay yetişirmiş zambak,
Bol ürün verir, hızlı büyür, çok dayanırmış
Lakin kente bir de karanfil satıcısı dadanmış
İnsanın içindeki en ince duyguları
karanfil yansıtırmış

Kızmış yaşlı kadın
Bakmış pazar elden gidiyor
Aklın yolu bir, herkes karanfili seçiyor
Başlamış sağda solda konuşmaya
Karanfilin komşu kentin simgesi olduğunu yaymaya

Doğrudur, simgedir ya diğer kentte karanfil
Çiçek dediğin nedir, tüm sevenlerce sevilir
Masal bu ya, inanmış tüm kent yaşlı kadına
Karanfili sevmenin kötü birşey olduğuna

Yıllar sonra bir genç gelmiş kente
Sahilde bir bira içmeye
Anlatmışlar en güzel aşkları
en coşkulu maceraları
bir de karanfille ilgili hatıraları.

Şaşırmış genç
Demiş en sevdiğim çiçektir karanfil
Çiçeğidir tutkulu aşkların, sınır tanımaz sevginin
Yok mudur yüreğinizde yer, bir başka çiçek için
Mümkün müdür varolması kasabada bu nefretin

Çıkarmış, vermek istemiş ya genç karanfil tohumlarını
İstememiş kasabanın halkı
sevginin tomurcuklarını

Çok geç demişler,
Sen git öbür kente ver
Bize zambağımız fazla fazla yeter

O gün bu gündür Rivera’da karanfil ekilmez
Zambaktan başka çiçek sevilmez

Siz yine de ihmal etmeyin sahil kasabasını
Hissettirmeden atın karanfil tohumlarını
Limana da uğramayı unutmayın
Ve bir de kadeh kaldırmayı
yaşanan ve yaşanacak en tutkulu aşklar,
sınırsız sevgiler için.