Kaynağından kurudu gözyaşları
Umut da gidince güvercin kanadında...
Dal budak saran, büktü boynunu,
Çaresizliğine ağladı özsuyu, ağacın...
Ufukların rengini açamadı lodos,
Kara bulutların gölgesinde yürek...
Kim bile, kim duya, kime ne...
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
