Akbaba Şiiri - Hasan Arpaci

Bülbül güle gider akbaba leşe,
Üstüne konunca açar bir şişe,
Bir de çaka satar her tebelleşe,
Tilki korkusundan sıvışıp gider.

Bülbül gül dalında neşeler saçar,
Karşı kıyısında böcekler uçar,
Türküler şarkılar coştukça coşar,
Dinleyen kargalar barışıp gider.

İyilik güzellik yükle kalbine,
Kötüye takılıp yanma derdine,
Dünya ekseninden, kaymaz…sana ne,
Yıldızlar yıldızla anlaşıp gider.

Kainat bilinmez koca muamma,
Her gelen bir şeyler söyler der amma,
İlimsiz bilgiye kanma inanma,
Kurtla kuzu daim çatışıp gider.

Hasan’ın ömrü de aklı da fani,
Bu dünya hayatı ona yabani,
Gelip geçiyorken gücenme…hani,
Dertlerim tasayı paylaşıp gider.

H. Arpacı, 2015, Üsküdar