Akasya Fidanı Şiiri - Musa Özben

Ömrümüzü bağladık bir akasya fidanına
Biliyorduk, vermiyordu da meyva
Bu adetler hep dededen gelme
Ah akasya tez zamanda gebere

Güzelinden salıncak kurduk akasya fidanına
Halbuki güvenmiyorduk da dalına
Düşünce gördük kıçımızın üstüne
Gördük de diğer dala kurduk yine

Gübre, su verdik akasya fidanına
Oda yedi, içti, uzadı boylu boyuna
Şimdi dönüp de bakmıyor köküne
Böylesinin baltayı vurmalı beline

Hayırsızdı ama bakıyorduk akasya fidanına
Fidan demeye bin şayet ister baksana makamına
Şimşek çaktı geçen gün tepesine
Ölünce de kurtulamadık yangın sıçradı bizim eve.

Z K