Gönül bağlarımda, güller kurudu,
Akar, gözyaşlarım; akar gurbette.
Güven dağlarımı, duman bürüdü,
Yıkar, beni hasret; yıkar gurbette.
Yükselen öfkemin, bayrağı inmez,
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Akar Gözyaşlarım Akar Gurbete
Tebrikler güzel bir şiir okudum. Tesadüfen sayfanıza girdim. Antoloji deniz gibi. Önce yüzmeyi öğrenmek gerekiyor
Hoş geldiniz okuyan gözlerinize sağlık teşekkür ederim.
Türk milletinin ve Anadolu insanının her dem yaşantısına ve kültürüne giren gurbet hayatının çok uzaklardan baba ocağına duyduğu hüzün dolu sancıların ve sevdanın adıdır.
İnsanımızın yüreğine soğuk bir rüzgâr gibi esen "gurbet" üşütür de üşütür.
İnsanımız gurbette başarılı olamazsa gurbetten gurbete çıkar.
Özcan İşler, ne de güzel anlattınız.
Gönlünüze sağlık.
Halit Korkmaz
Naçiz
Şiirime değer katan yorumunuz için teşekkür ederim
Gurbet gönlümüzden inmeyen bayrak...
Akar Gözyaşlarım Akar Gurbete
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta