Akar Şehre Temiz Yüreklerden

Yüzbinlerce ilaç derde derman mı?
Çözüm diye bilipte yaslanmışım

İncilerde saklıdır kalan bu can
Gözüm diye bilipte hırslanmışım

Yeryüzü döşek değil yürümekle
Sözüm diye bilipte uslanmışım

Süzülür yükseklerden tek tek yaşlar
Bizim diye bilipte yaşlanmışım

Suyu altın kaseler sunar gözüm
Özüm diye bilipte sızlanmışım

Deniz kadar engin maviliklerin
Közüm diye bilipte nazlanmışım

İçten feryat eder tutuşur yanım
Kuzum diye bilipte buzlanmışım

Su akar şehre temiz yüreklerden
Sızım diye bilipte tozlanmışım

Eğrilikten uzak yola koyuldum
Azım diye bilipte tuzlanmışım

Rüya bizden uzak bahara veda
Güzün diye bilipte sözlenmişim

Deli diye aklım kavga halinde
Hızan diye bilipte közlenmişim

Beri gel bağırıp uslanmaz gönül
Yazan diye bilipte hızlanmışım

Aklına elleriyle gem vurulmaz
Azan diye bilipte gizlenmişim

Gece gündüzlerden aydınlık ister
Sazan diye bilipte özlenmişim

Coşkunluk heykelinde çıkmazda yol
Kızan diye bilipte gözlenmişim

İki elin tutarsa başını dik
Kıran diye bilipte düzlenmişim