Akı giden zamanın içinde kalıyor elimiz.
Bir şeylerin anlamını kaybediyoruz.
Unutuyoruz ne idi amacımız?
Bu gidiş nereye?
Yana yana bir çöl olacak yüreğimiz.
Damarlarımızdan kan geçsede,
Yüreğimiz yoksunluk çekecek.
Farketmedikçe ve yaşamadıkça,
Anlamadıkça mânaya ulaşmadıkça,
Susuz kalacak her bir yanımız,
Bağrımıza taş bassakta,
Taş bile inleyecek hatırla diye.
Nasıl var ediyorsak şu kurduğumuz cümleleri
Yaradanı hatırla diye inleyecek bağrımız.
Nasıl acı çekiyorsa şu an ruhumuz,
Duaya doymadıkça çile kapıları bizi kabul etmeyecek.
Dünyanın hazından kaçmadıkça,
Anlamı mânaya ulaştırmadıkça ,
Alnımızı secdeye kavuşturmadıkça,
Acıyı çileye vardırmadıkça,
Rahata ermeyecek ruhumuz!
Huzur suyunu üzerine dökmedikçe,
Kül kokusu dinmeyecek yüreğimizin! Yükümüz ağır,yolumuz uzun
Yüreğimiz susuz ,ruhumuz aç
Ve sonumuz meçhul
Halimiz garip,yolcuyuz hızında kaybolduğumuz şu zaman içinde....
Kayıt Tarihi : 18.12.2019 19:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeniyle okudum
TÜM YORUMLAR (1)