Akan gözyaşında Şiiri - Ferhat Arıkan

Karanlık yolların sonunu göremiyorsun
Yalnızlığın yoldaş olmuş karanlığına
Yüreğinde açlık yinede söylemiyorsun
Bir dua kalmış köşe başında ağlayana

Çöplere dökülmüş aradığın bütün vicdanlar
Belki onu arıyorsun yetmişinde kadın başına
Ekmeğe muhtaç edip seni böyle ağlatanlar
Umutlarını yitirme onlarda akan gözyaşında

Kayan yıldızlarımı sayıyorsun teker teker
Belki güneşi erken getirirler diye
Kul ne ektiyse bugün yarın onu biçer
Bütün ışıklar biriksin gözlerinde

Karanlık vicdanları aydınlatsın baktığında
Hangi insanın derdidirki bir kulun çöpte doyması
Sevgi tohumları insan olanda açtığında
Toprağın suçumu çiçeklerin çaresiz solması

Yüreklere düşer yokluğun ölüm mezarlığı
Kırılır nefsin aşka tapmışlığı bedenlerde
Sevdaya okunan bir şiir yüreğimin yazdığı
Yankılanır boşlukta atan bütün yüreklerde

Ağaçlara cemreler düşecek
Yüreklere vicdan
Ağlama kalk artık haydi sende uyan
Toprak bir yerine bin verirmiş
İnsan insanlığını anladığı zaman

01.02.2023

06:20