Ak kıyılar... Şiiri - Zeynep Tavukçu

gün geceye doğduğunda ezanlar eşliğinde
şafak vaktidir kırmızı;
kar kokusu...

kopmuş düğmeli dilimizde düne dair kekremsi aşk acısıyla
omuzlar çökmüş
avuçlar deniz
gözümüzün gördüğüdür kırmızı...

martılarla
titreyen dizlerimiz
yosunlu taşlara çarpan gönül sesimizle
karanlık dehlizde
taze suya dilenendir kırmızı
ve
duygu yoksunu
en büyük bilinmezdir
-mum alevi derinde siyah orkide -

şimdi giderken yaşama çığlık çığlığa
toprak üşümüş;
sis...
bulutlar ayak altında

ansızın ak rüzgar dokunur saçlarımıza
zaman geçer kıyılardan;
kimsesiz...