Ak Keme Şiiri - Erdal Balcı

AK KEME ( Beyaz Yelkenli Tekne )

Issık Göl’ün kıyısında bir çocuk vardı,
Gözlerinde masumiyet, gönlünde beyaz bir düş.
Bir gemi çizerdi elleriyle, kağıttan,
Adını Ak Keme koymuştu, umut gibi saf.

Ey beyaz gemi, masumiyetin kanadı,
Bir çocuğun rüyasıydın sen.
Ellerinde kağıttan, gönlünde tertemiz,
Issık Göl’e açılan tek umuttun sen.

Çocukluğun kırılgan kanatlarıyla,
Uçmak isterdi göğün en mavisine.
Ama dünya, taş kalpli bir çobandı,
Masumiyetini kırdı sopasıyla.

Çocuk sustu, gözyaşı göle karıştı,
Ve sen, ey gemi, yalnız kaldın ölümün ötesinde.

Her dalga, onun sesini fısıldar,
Her rüzgâr, adını taşır dağlara.
Ama kavuşma yok artık o çocukla,
Sen yalnızca hatırasın IssıkGöl sularında.