Bir kıyı kahvesinde, denizin ıssız mavisine dalarken bakışlarım;
bir yeri bir başka yerden ayıranın salt dil olmadığını hissettiren görüntülerle yüzleşiyordum bir an.
Önce bir renk alaşımı alıyor gözlerimi…
Sonrasında kar soğuğunda alazlanarak kavrulmuş yüzlerin kıpkızıl parıltısına takılıp kalıyorum…
Göz izlerimizle birbirimize dokunuyoruz adeta.




Güzel insana sevgiler..
Şiir sizi hep burada bekliyor..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta