Ak Güvervcin Şiiri - Ceylin Karakaya

Penceremin yamacındaki güvercin ne de ak
Gönlümün kıyısındaki sana, gidişler değil müstehak!
‘Gitme’dir bak bugünlerde aşığın bestesi,
Saza dokundu mu kanat çırpan güvercinlerimiz oldu bizim.

Beni bir başıma koyma diye yalvaran bu ağızdan,
‘Gel’ sözünü işitemezsin bir daha.
Ehemmiyet meltemini de koydun heybene sana has,
Güvercinin boynu bükük kaldı.

Canım istedin avucuna koymadım mı?
Yoksa yollarına serdiğim gülleri mi beğenmedin?
Kırmızı serdim, beyaz mı istedin?
Ozanın sazı ayrılıkları haykırıyor şimdi.