Ak Düşmüş Saçlarına Şiiri - Kemal Doğanay

Sıladan gurbete gidip dönende,
Gözlerdeki yaşlar diner mi sandın.
Yaktığın ocaklar birgün sönende,
Herkes benliğini yener mi sandın.

Ak düşmüş saçlara kına yakarsan
Dostlarına uzak yerden bakarsan
Yaz gününde nehir gibi akarsan,
Dağ başına duman iner mi sandın.

Uzanıp yatarsın yalnız yatağa
Çıkaranın olmaz düşsen batağa
Gün olur kalkarsın sen de atağa,
Sevdiklerin geri döner mi sandın.

Bir kızıl şafakta çıkarsın yola
Mevlam sabır versin yaralı kula
Gidiyorsan burdan uğurlar ola,
Seni böyle gören siner mi sandın.

DOĞANAY'ım işim başımdan aşkın
Türküler söylersin yollarda şaşkın
Bağ bahçe bırakmaz olunca taşkın,
Kalbimdeki ateş söner mi sandın.