“Nathanael, daha hiçkimsenin vermediği bir sevinç vermek isterdim sana.” Birer çay içelim ‘şimdi’ Yakamıza devrilmiş saraylar orada kalsın Hayat kısaymış; öyle diyorlar, Uzun-uzadıya susmamak lazım. Daha buzlu bademi anlatacaktım oysa, Düzeltip yakanı gitmen gerekti. Ardından salladığım o eller var ya, Sende kalsın,bundan böyle yakanda: Nathanael; daha hiçkimsenin vermediği Bir acı verdin bana. Andre Gide/ Les nourritures Terrestres’den
Canan ÖzkanKayıt Tarihi : 15.5.2012 13:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)