Ailen değil.. Şiiri - Hidayet Doğan Osma ...

Nuh Tufanında,sular kabardı,
Dev dalgalar gelip, gemiyi sardı.
Nuhun kafirlere, dost oğlu vardı,
Ey oğlum gel diye, onu çağırdı.

Oğlu dedi baba, çıkarım dağa,
Nuh dedi ancak tek, Hak korur suya,
Oğlu kapılmıştı, dev bir dalgaya
Hz.Nuhun bu oğlu, boğuldu suda.

Üzüldü Nuh nebi, boğuldu niye,
Dua etti Allaha, şefaat diye,
Ne de olsa oğlum,olsun benimle,
Kıyamet Gününde,gelsin gölgeye.

Ateş sudan elbet, daha şiddetli,
Ahiret azabı, çetin hiddetli,
Allahım bizleri,korursun elbet,
Nuh senin kulundur,yakarsın elbet.

Hz.Nuh(as) yalvardı, devamlı Rabbe,
Yakma sen oğlumu, yarın ateşte,
Bu oğlumdur benim,bana bağışla,
Ey hakimi mutlak, yakma narında.

Allah bakmaz o gün, soyla soplara,
Nice Peygamber var, ümmet bir tane,
Peygamber kızım, namaz geçirme,
Benden o günde sen,fayda bekleme.

Hz.Allah cc.Ey Nuh, o ailen değil,
Salih ameli yok, evladın değil,
Benden sen isteme,olmayan şeyi
Menederim burda,cehilcen seni.

Nuh anladı hata, etti tevbeyi,
Ey Rabbim bilmedim, sığındım dedi,
Bağışla beni,yakma narında,
Merhamet et bana,nolur bağışla.

06.05.2011-Kırıkkale