AİLE OLMAK
Evlenirken ne düşündün ey insan.
Eş olmayı bilmiyorsan yanlışsın.
Yük olmaksa partnerine niyetin.
Sen ilkbaştan evliliği baymışsın.
Evliyiken bekar sanma kendini.
Kabul eyle yuvandaki dengini.
Yıkıyorsan özelinde bendini.
Bilesinki yolun bozuk kaymışsın.
Güç birliği yapmıyorsan yuvada.
Sözün varda kalıyorsa havada.
Haklıyım ben diyorsan her davada
Tartışmanın çözümüne kıymışsın.
Bireylikte özel alan korunur.
İnsan karekteri özde barınır
Birliktelik saygı ile aranır
Tanıyanın emin olur. bu-y'muşsun.
Egonu yükseltip ona taparsan.
Yürekte küs,dilde barış yaparsan.
Mutluluğa kapıları kaparsan.
Akti bozmuş anlaşmadan caymışsın.
Her evlilik ayrı parmak izidir.
İki cinsin birbirine sözüdür.
Eşler birbirinin gören gözüdür.
İnanmışsan karanlığa ay'mışsın.
Gülüyorsa yüzün çocuğa eşe.
Hanede tavandır çoğalır neşe.
Şenlenir o vakit evde her köşe
Huzur bulmuş,mutluluğu yaymışsın
Eşini takdir et, bulunma zanda
Unutma eşittir kızda kızanda
Sarartma kendini koyup hazanda.
Tanıyanlar desin asil soy'muşsun.
İltifat edersen döner kendine
İlgi göster ailenin derdine.
Dikkat eyle yıkılmasın bendine.
Bilinir ki sığınacak koy'muşsun.
Kıyas yapma yuvan sana özeldir.
Yönetimi karı-koca tüzeldir.
İnan ki o, elinkinden güzeldir.
Mutluluk uçurur sanki,tüymüşsün.
08.10.2021
Fikri Avşar
Kayıt Tarihi : 10.11.2021 13:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!