Araları yok huzurla
Mut’u asla bilmiyorlar
Kol kolalar her muzırla
Zira hoşla dolmuyorlar
Alerjiler hoş şeylere
Sevdalılar boş şeylere
Alışmışlar heyheylere
Öyle şeysiz kalmıyorlar
Hayır olmuş hasımları
Eşrar olmuş hısımları
Huyda kötü kısımları
Bağra basıp salmıyorlar
Bal akıtsan da ağzından;
Ders almazlar avazından
Hisse alıp ikazından;
Yanlışlardan kalmıyorlar.
Derya sersen önlerine
İnci döksen az derine
Fikir koyup serlerine
Almak için dalmıyorlar.
Yok diyalog etraf ile
Yatıp kalkarlar gaf ile
Yani gayretler nafile
Bunlar adam olmuyorlar.
Bu ne biçim bir aile?
Sanki tümü bir gaile
Yok işleri ala ile
Ondan felah bulmuyorlar.
Abdullah Toroslu
03.01.2013-İzmir
Kayıt Tarihi : 3.1.2013 11:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!