Bir sofranın etrafında çoğaldık biz,
Kaşık seslerinde huzur, gözlerde sevgi vardı.
Annemin şefkatli elleriyle yoğruldu zaman,
Babamın susuşunda büyüdük sessizce.
Kardeşimin gülüşüyle aydınlandı evimiz,
Duvarlar değil, kalplerdi bizi örten.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta