Aidiyet Şiiri - Aylin Müftüler

Ait olmanın
reddini taşıyor ruhum..
ne pahalı esvapla şişer
gururum,
ne kaldırımda
simit yerken
kırılır onurum.
selamla gelen,
arkadaşım olur,
yürekle gelen
dostum...
dergâhta da dönerim
pistte de..
mum yaktığım olur
uzak memleketin
kilisesinde..
arap çocuğun
inci dişine
kurban olurum,
sarı benizli
güleç kızın
yüzünde kaybolan gözüne..
bilmemkaç metrekare
villadan
saydığım yıldızları
toplarım
dağ başına kurduğum
çadırdan.
yörük yoğurduna
banarım
kruvasanı,
ne yoğurt gücenir
ne kruvasan.
ait olmanın
reddini
sahipsizliğin
keyfini yaşıyor ruhum