Akşam, adamın cebindedir
İskarpin, ceket ve kravatla kapıda belirir
Kadının ocağındadır akşam
Adam çıkarır cebinden ay ve geceyi
Kadın, kase ve tabaklara akşamı doldurur
Ve akşam, böyle böyle eve kurulur
Adamın cebinden çıkan gülü koklar, kadın
Ev akşam kokar, kadın akşam, adam akşam
Sana baktığım en güzel vakittir
Gerdanlığındır akşam
Ben, o akşam yaşamak isterim
Zamanın bir kalbi olduğuna
Ve bizi duyduğuna inanıyorum
Sesimi bıraksın kapına
Kravatsız ve ceketsiz
Kayıt Tarihi : 30.12.2023 16:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!