Yüreğimin sesini dinleyemem.
Bunu kimselere söyleyemem.
Seni, senden isteyemem.
Ne sen, sana aitsin,
Ne de, kendime ait ben.
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Bu resmi gördüm ve aynı yorumu yaptım...Ben dışardaki güvercin olsaydım ,o kafesin kapısını her türlü yolu deneyerek açardım,kafesteki kuşu serbest bırakırdım, sonra yüreğinin götürdüğü yere gitmesini ister kendimi de özgür kılardım.Güzel şiirinizi keyifle okudum,kutluyorum..Umarım yanıt olmuştur bilmecenize...
Bu şiiriniz nedendir bilmem ama benim içimi çok acıttı.Ne acıdır ki yüreğin başka birine ait olduğunu hissetmek.Yanında olan kişimi?Yoksa yüreğinin ait olduğu kişimi? Gerçektende çok zor bir bilmece ve zor bir durum.İnsanın içini burkan duygulu bir şiir. Yüreğinize sağlık.
Yürek bağımsızdır söz dinlediğini duymadım ki. Aşkın zamanı mekanı yoktur ki.
Kader ağlarını 'Türkan Şoray Kirpiği' gibi örer bazen her zaman düz haröşö örmez ki.
Aşka hiçbir zaman pişman olma şair o ateş herkese nasip olmaz ki.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta