ne zaman ki hoyrat bir rüzgar eser,
misk-i amber kokusu saçlarını anımsatır.
uzun yalnızlıkların ortasındaki canım,
alır akılsız başını,müsait bir kuytuluğa bırakır.
ayaklarım bir milim ileri gitmez,
ellerim dost yüzlerine selamı bırakır.
ta yüreğime kazınan bir yara olduğun düşer hatırıma,
kağıttan gemilerde suya saldığım hayallerim ıslanır.
gri bir bulut yuvalanır göz bebeklerime,
düşen her damla yaş yakamozları aydınlatır.
içimde gitgide büyür karanlığın,
gökyüzünden ne kadar mavilik çalsan da işlemez ruhuma,
"illa kendisi olacak" diye inatlaşır.
uzar gece,uzar hasret,uzar can sızım,
yana yana kısalan ömrüne kıvranır.
mutlu say,unuttu say,gününü gün ediyor say beni,
ahvalımı kalemim ispiyonlar, şiirlerim anlatır.
Sonra eğildi kulağıma ve fısıldadı ZAMAN..
"Sen onu hiç gitmezmiş gibi bin bir umutla sevdin ya; aynı umutla dönmesini bekleyeceğin uykusuz vakitlerin kapında...
Kayıt Tarihi : 22.4.2016 11:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
SENSİZLİĞİN ŞİİR YANI
