Bir fırtına hikayesidir bu şiir
Bir bağrı yanık çobanın kavalına
Kahreden saçlarına yazılmıştır maşuğun
Sana söyleyemediğim türkülerim
Tutamadığım ellerindir bu şiir
TAMARA...
Göğsüne ışık düşmüştür yalnızlıkların
Ve sevdam katran karası gözlerinde parlamaktadır
Aşkın yüreği adada gözleri kıyıdadır artık
TAMARA...
Her gece karanlığın girift bilmecelerinde
Bir ışık silüetinde ararım seni
O yangın saçların delmektedir karanlığı bilirim
Kahve telvelerinde sensizliği bırakıp düştüm yollarına
TAMARA...
Gözlerinden düşen son katren
Mızrapsız telin,notaları olmayan besten
Bahçende biten gülün olayım
Ve solayım bir teknenin ardında
TAMARA...
Ben bileğimde ferhatı,ciğerimde mecnunu taşırım
Şirinim,leylam,gözümün gönlümün yangını
Deryaya mı kardılar seni?
Cebimde kavalım,dilimde adın,gözlerimde gözlerinin ışığı
Bıraktım kendimi izlerinin esirine
Her dem borandan bahara
AH TAMARA...
Kayıt Tarihi : 28.10.2004 20:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ahtamara bir van gölü efsanesidir.Bu şiirde nacizane bu efsaneye gönül gözümüzden bakışımızdır...
![Ali Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/10/28/ahtamara.jpg)
TÜM YORUMLAR (5)