Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Duygulandım...Bu da benim kızıma yazdığım 'Ahsen ' şiiri..Saygımla...
*********
Daha dün...
Küçücüktün,yumuk yumuktu ellerin...
Ahsen...
Sen ne zaman büyüdün...
Yanaklarımı sıkmadan,bıyığımı yolmadan uyumazdın...
Küçük ayıcığına sıkı sıkı sarılırdın
Evcilik oynarken...
Ahsen,
Sen ne çabuk büyüdün...
Büyüdün de uçtun yuvadan sen...
Gözlerim dolu doluydu,sana hissettirmesem de,
O beyaz gelinliğinin üstüne,
Kırmızı kurdeleni bağlarken...
Gözlerimde yaş,
Gönlümde hüzün...
Ah sen...
Sen neden büyüdün Ahsen?
2001
Şiir güzel ama yine de kahretme kadere.Her çıkışın bir inişi vardır.
evlat acisini yüregin de hissedenlere tercüman olacak bir siir. basarilarinin devami dilegi ile. hosca kal memet
Evlat sevgisi,mizacımıza nakşedilen en derin ve aynı zamanda en güzel tohumdur.Allah acılarını göstermesin İnşallah!
Allah evlatlarınıza tez günde kavuştursun dileğimdir, evladım. Hasret kokan çok güzel bir şiir. Başarılarınızın devamı dileğimle.
Suna Doğanay
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta