Ahretin Gitti Uyan Şiiri - Mehmet Zülfi Tan

Uyan ölümün gelmeden,
Son nefes tükenmeden,
Ah deyip inlemeden,
Ahretin gitti uyan.
Uyan dünya hayatından.

Mesain hep dünya için,
Yaratıldın acep niçin?
Ölüyorsun için için,
Ahretin gitti uyan.
Uyan dünya hayatından.

Dünya seni işgal etti,
Bir yel gibi kaptı gitti,
Peşinde bir ömür bitti,
Ahretin gitti uyan.
Uyan dünya hayatından.

Bak saçların ağarıyor,
Ölüm seni çağırıyor,
Sela sela bağırıyor,
Ahretin gitti uyan.
Uyan dünya hayatından.

Dünya hayatı sarhoştur,
Ölüm gelince hep boştur,
İstediğin kadar koştur,
Ahretin gitti uyan.
Uyan dünya hayatından.

Geri gelmezsin bir daha,
Ne verirsen olmaz baha,
Hayat kalır bir ey vaha,
Ahretin gitti uyan.
Uyan dünya hayatında.

Son pişmanlık neye yarar,
Tövbe et sen, çek bir ayar,
Ölüm olsun sana bahar,
Ahretin gitti uyan.
Uyan dünya hayatında.

Ömrü vaktin azalıyor,
Mezar yerin kazılıyor,
Taşa ismin yazılıyor,
Ahretin gitti uyan.
Uyan dünya hayatından.