üzerime dokuzuncu ay düştü
-yitik günler cellâdı-
ipini koparmış gulyabanicesine
vuruyor zamanın mührünü yaza
soluyor yadigâr gül goncası
sırnaşık ölümün
aşüfte bir eylül gecesinde
güz sevenlerden değilim
öğrenemedim hiç
bir ağaçla nasıl vedalaşılır
nasıl unutulur yeşil
boncuk aşklar sakladığım
baharda yücelirim ben
zarından yırtılırken kâinatı büyüten
tohumun bedeninde
sararmış yaprak
aşkın sonuna yakışır ancak
öfkeleniyorum size güz vuruşları!
eksilmenizi izliyorum
eski bir fotoğrafta yankılanırken siz
koşarak atlasam diyorum bir yarısını yılın
yumsam gözümü kış uykusunda
güneş patlamasınca varsıl ilkyazı yaşayarak
yaşamı emzirmeye hazır yüreğimde
elveda güz
elveda kış
soyuyorum bedeni ağrılardan
menzili uzak bir ateş topuyum alevli sinemde
sararan güzde mahsur kaldı çelik gözlerim
buzum azıyor
don tutuyorum
kefaretin adı acı olsun
ahraz bu eylül gecesinde
(02 Eylül 2003)
Naime ErlaçinKayıt Tarihi : 19.9.2003 11:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Naime Erlaçin](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/09/19/ahraz-bir-eylul-gecesi.jpg)