duy bedenimden arta kalanları
çığlığından yakaladığında geceyi
yankılanıyorken her ölüm usulca
kan revan uykularımdan böl beni
korkular uluorta acıtırken duy
kimseye diyemediklerimden acıt beni
ben ki kendi yağmuruna kıymış bulutum
sıvazla yüreğimi ki aksın kan
kaçarken adımlarımda o telaş
dikenli tellerimle seviş bu gece
kanatsın seni de yokluğumun bıraktığı iz
duy beni ki susayım gözlerine...
Kayıt Tarihi : 16.5.2011 15:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)