Ahmetnecat Ucur Şiirleri - Şair Ahmetnec ...

Gördük, görüyoruz; yalanı, riyayı, iftirayı,
Söyleyenleri, yapanları, atanları
milleti birbirine katanları...

Gün doğmadan batanları,
Şirretlikle çatanları, vatansızlarda ki vatanları...

Dopdoludur yaşamı,herkesin sırlar
Çözemez hiç kimse, geçse de asırlar
Yapmışık boğazda köşkler ve kasırlar
Anadolu’da parçalanmış hasırlar

İznik, Kütahya dolu çiniler,sırlar

S onumuz değildir o
O lsa da sonbahar
N e kadar da güzeldır
B ahar ile sonbahar
A rada kış ve yaz
H azır olmak gerekir

Olsa da gelişmeler her an tıpta,
Aranır daima,taze kan tıpta…
Canlılara oyuncaktır can tıpta,
Cansızlara verilir mi can tıpta…

Doğumun da ölümün de hep tıpta,

Eder belli insanı soyu sopu
Gol atacaksan atma taca topu
Vurmasın dersen sırta polis copu
Sen de atarsın aynen taca topu

Eder insanı insan soyu sopu

Verir Allah herkesin gönlüne göre,
Yeter ki olsun gönlün, Allah’a göre…
Neymiş örf ,adet,gelenekler ve töre,
Toplayıp hepsini, yükle traktöre...

Götür üniversiteye, ver rektöre,

ŞEŞ BEŞ
Annemiz sağ; yaşı oldu doksanbeş,
Üç kız, iki erkek evlâdı var beş...
Hasta idi hasta, beş senedir beş,
Gitmedi şansı yaver; hep yek, şeş beş !

İstersen eğer,istersen bulursun bir değil bin yolunu,
Akıllı olup,elini veripte kaptırmazsan kolunu…
Yoksa,gözet daima,şaşırmadan hiç sağını solunu,
Seçmek bize kalmış,cehennemin de cennetinde yolunu,

Sev ki gönülden, seni de sevsinler,

Sevenler, sevsinler hep sevilsinler...

Sevsinler, velevki sevilmesinler,

SEVMİYORSAN
Yaşasa herkes, sevgiyi aşkı ne olur
Sevenler sevilenler
Aşklar aşıklar çok olur

Sevmezse sevilmezse