Ahmetnecat Ucur Şiirleri - Şair Ahmetnec ...

Baharımsın, yazımsın
Ördeğimsin, kazımsın
Danslarımsın, cazımsın
Lezzetimsin, haz ımsın
Çerkezimsin, laz ımsın
Her zaman, lâzımsın

Dopdoludur yaşamı,herkesin sırlar
Çözemez hiç kimse, geçse de asırlar
Yapmışık boğazda köşkler ve kasırlar
Anadolu’da parçalanmış hasırlar

İznik, Kütahya dolu çiniler,sırlar

S onumuz değildir o
O lsa da sonbahar
N e kadar da güzeldır
B ahar ile sonbahar
A rada kış ve yaz
H azır olmak gerekir

Sor kendine sor,
kendini kendine sor,

Zor değil mi dostum,
cevap vermek çok zor...

Mühim olan başarmaksa zoru,
Değildir bükmek daima boru...
Seçebilirsen al ile moru,
Başarırsın genellikle zoru...

Soracaksın kendine zor soru,

İstemesem de sondan başlamak söze,
Duramadım, bakınca, geldik göz göze...
Bilmem, artık gerek var mı başka söze,
Yeter ki gelelim, geldikçe göz göze...

Seviyorum, diyerek, başlanır söze,

Oldular ortak yaşama, Şükrü ile Zerrin,
Haydi hayırlı olsun kızım, o yeni yerin...
Emeğin gitmez boşa, döküldükçe alın terin,
Mutluluk rüzgarları eser serin serin!

Sevdikçe seveceksin, artık senindir Şükrün,

Gördük, görüyoruz; yalanı, riyayı, iftirayı,
Söyleyenleri, yapanları, atanları
milleti birbirine katanları...

Gün doğmadan batanları,
Şirretlikle çatanları, vatansızlarda ki vatanları...

Olsa da gelişmeler her an tıpta,
Aranır daima,taze kan tıpta…
Canlılara oyuncaktır can tıpta,
Cansızlara verilir mi can tıpta…

Doğumun da ölümün de hep tıpta,

Eder belli insanı soyu sopu
Gol atacaksan atma taca topu
Vurmasın dersen sırta polis copu
Sen de atarsın aynen taca topu

Eder insanı insan soyu sopu