Ahmetnecat Ucur Şiirleri - Şair Ahmetnec ...

Değilim ki ben ben de
Varken bu aşk bende
Eşsiz yaşam sen de
Yaşamda dert bende

Kimden kime var ki fayda

Dökeceksen sen dök,dök sen bana kurşun,

Sıkacaksan da,sen sık bana, sık kurşun…

Döksen de sıksan da bana aşkın kurşun,

Güzellerin, vardır güzel bir huyu,
Yürütelim saman altından suyu...
Yeter ki güzel,dizlerimde uyu,
Bulacaksın, derin mi derin kuyu !

Sevgi ve aşkla dopdoludur kuyu,

Nerden nasıl olmuş, niye senin malın,
Olamaz ki ister darıl, ister alın...
Benim demen için ister açık alın,
Hâlâ azdır dersen, gelin biraz alın...

Aldıkça almışsın sanki hepsi malın,

Anlamazsın; ne mal olduğunu insanın,
malsan…

Anlamazsın; nasıl kuruduğunu dalın,
kupkuru dalsan…

Ne güvenini sarsmış olayım
Ne de güvenimi sen sars...
Tavla demişler bu oyuna
En iyisi bir oyun, iki mars !

Hey gidi dostlar hey!
Sakın aramayın,aramayın
Arasanızda hiç bulamayın
Bulsanızda bulursunuz mayın!

Sakın ha üzerine basmayın,

Kimsenin gelmiyor aklına kimse, işi olmayınca,
Dostluğun kıymeti anlaşılmaz,
tazeliği solmayınca...
Nasıl sever insanlar birbirlerini,
sevgiler dolmayınca,
Anlayamazsın yaşamın ne olduğunu, otları yolmayınca !

Çekeceksin ki her türlü eziyeti,
Göstereceksin en güzel meziyeti...
Ayrılıksa aşkın, sevginin diyeti,
Kavuşmak aşkına, aşkın meziyeti ...

Hatalıyız hepimiz, yapıyoruz yapmamamız gerekenleri,
Yaşıyoruz ulu orta, düşünmüyoruz gözyaşı dökenleri...
Bilmiyoruz, kalbimizden sevgi ve aşk duygusunu sökenleri,
Hâlâ soruyoruz birbirimize, nedir bu işin kökenleri...

Anlayalım artık bizlere kin ve nefret tohumu ekenleri,