Ahmetnecat Ucur Şiirleri - Şair Ahmetnec ...

Yoktur güzelliğin,ne güneşte ne de ayda,
Sen benim dünyamsın,değilsin ki uzayda...
Doğurmadı mı anan seni de dokuz ayda,
Değil mi sevgimiz,aşkımızda ortak payda...

Hedef aşkımızdır,sevgimiz okta ve yayda,

Arıyorsun madem ki derdine çare,
İşte hazırım ben, emrinde o çare...
Şimdiye kadar bulamadın ki çare,
Denemelisin hazır varken o çare !

Sabırsızlıkla bekliyorum biçare,

CENAZE
Duyunca öldüğümü benim de
Kimi der ah,ah, kimi der vah vah
Sanmam ama, belki de der oh, oh!
Gelebilenler gelir, süzülür
Gelemeyenler daha çok üzülür(güya)

Dünya yalan, insanlar da yalan üstüne yalan, yok ki hiç ders alan,
Düşünmezsen eğer tabi ki kalacak hem öksüz, hem de yetim kalan...
Dolmuş taşıyor artık dünya, kimi yoksulluktan kimi zevk için çalan,
Ne müzikten anlar ne de müzik yapar, müzisyen sanar kendini bir çalgı çalan...

Seviyorum, seviyor zanneder çok aldanır, yoktur aslında hiç kalbini çalan,

Çekiyor aslında birbirini,herkesin canı,
Ne yazık ki elvermiyor söylemeye o kanı…
Yok mu sanki hiç kimsenin,sapık,kalleş yanı,
Öyle bir bilinmez dert ki,konulmamıştır tanı…

O seni tanımaz,sen istediğin kadar tanı,

Turşu kuramayanlar, kurmuşlar çete,
Dağdaki eşkıya, şehirde çete...
Girmiş internete, kapılmış çete,
Satılmış ruhlar, yer çete, gök çete !

Çıktık uygun adımla,yerimizde sayarak,
Bölük bölük yürüdük,yıldız gibi kayarak…
Çetele tuttuk,adımlarımızı sayarak,
Kaya kaya öğrendik kaymasını kayarak...

Çalıştık hep düşünce kalkmaya ağlayarak,

İşkembe,paça,tavuk suyu
İçenlerin birdir bir huyu
Koyarız sirke,limon suyu
Çorbalarımız;et soyunun suyu

Mercimek,düğün,ezogelin

Dertlisin; varsa da yoksa da derdin,
Yoksa kâr, varsa zarar mı ederdin...
Varken varlık, yokken yokluktur derdin,
Sen de olsaydın, bilmem ki ne derdin...

Dertlerini gözler önüne serdin,

Kim kime ,kim neye,
Ne için, neden niye
Verir veya vermez
Değer…
Veriyor ise eğer değer,
Vermiyor ise eğer değmez...