Ahmetnecat Ucur Şiirleri - Şair Ahmetnec ...

Niye evlendin,niye boşandın
Evliliği sen bir şey mi sandın
Evlenmeyecektin niye kandın
Sende herkes gibi deli kandın!

Düşüp evlilik aşkına yandın

Kızardı kulaklarım ve de çınlıyor,
Sevgilimdir muhakkak beni anıyor...
Onunda kulakları elbet yanıyor,
Çınlıyor ve aşkından kalbi yanıyor...

Kim ki sevgiyi ve aşkı yalan sanıyor,

Doluyuz dolu,dopdolu eksilerle,artılarla,
Vardı ya hani,birkaç fark aramızda,martılarla...
Fark mı kalır,yaşadıkça eksilerle,artılarla
Arkadaşız,kardeşiz,akrabayız biz martılarla!

Artacaktır pekçok,varsa sevabımız artılarla,

Üşenme, yorulma, bıkma hiç aramaktan,
Dertlenme, aradığını bulamamaktan...
Zevk almaz mı insan bir işe yaramaktan,
Yaramak iyi değil mi yaramamaktan..

Tarak bile zevk alır saçı taramaktan,

Yazsak mı acaba, hep arkalı önlü
Gitsek mi acaba, her zaman tek yönlü
Olsak mı acaba,daima çok yönlü
Desek mi acaba, hep arkalı önlü!

Yazarsın, gerekince hep arkalı önlü

Kalbindeyim, kalbimdesin
Atıyorum, atıyorsun
Yatıyorum kalbinle,
Yatıyorsun kalbimle….
Aşkımız atıyor (kalplerimizde)
Sevgimiz yatıyor….

Nedir ki gerçek,hayalden başka,
Nedir ki hayal,rüyadan başka...
Ne gerçek,ne hayal,ne rüya, AŞK;
Evet AŞK;bir başkadır,bambaşka !

KorONA oldum say ben bu aşka
Sevmedim hiç ölesiye başka
Ferhat la Şirin derler o başka
Doyup ta ölmedim ben bu aşka

Hani inanmazdın sen de aşka

Nasılda aştık, aşıyoruz dağları,
Aşkla doludur sevgimizin bağları...
Eridi bitti kalbimizin yağları,
Çözülmez asla gönlümüzün bağları...

Aşılmaz sanıyorduk yüce dağları,

Aklın,fikrin,kalbin bende,
Başka ne kaldı ki sende….
Azap,işkence bedende,
Yokmu hiç insaf sende…

Emanettir, canlar tende,