Yıllardır bu dağlarda çocuklar ölüyor
Elindeki tüfeği oyuncak sanıyor
Bir o yana bir bu yana kurşun atıyor
Yazık değil mi bu körpe fidanlara?
Dağa çıksın zirvelere tırmansın
Bu kırlangıç hikayesi
Gerçek oldu sanırım
Bir kırlangıç gelir
Her akşam odama
Penceremden vurur cama
Aşık mıdır nedir? Bilinmez
Ah kadınlar
Çocukken ciddiye almayız onları
Gençlikte onlar bizi
Yaşlanınca aramayız onları
Ölüncede onlar bizi
Sanırız bekarlık sultanlık
Meyve vermeden ağaçları
Kırdılar taze fidanları
Duvar ördüler aramıza
Kapattılar bütün yolları
Ülkemde yetişirken cevherler
Sarhoş diyorlar bana
Adımı kimse bilmez
O GECE rastladım sana
Hemen ayıldım güzelim
Dertlerim var başımda
Aşktan yana hastaydım
Bu ilk değil ne zaman son bulacak
Bu şehitler yarın hesap soracak
Bu azgın terörü kim durduracak
Hangi vicdan kıydı sana Mehmed'im
Tüm Avrupa destek verdi teröre
Kendim gibi sandım bütün dostları
“Düşte gör” dememişler boşuna
Düştüm de gözüm açıldı
Sanki Türk filmi gibi
Dost aradım yanı başımda
Uzattım ellerimi sevenlerime
GEL DE İSTANBUL
Açtım ellerimi denize doğru
Dalgalar diyor ki git ara da bul
Onu gösteren ok, hep sana doğru
Ne olursun bana gel de İstanbul
Dün sabah uyandı bütün çocuklar
Çelik kanatlı kuşların sesiyle
Bombalar yağınca yere düştü babalar
Alevler içinde Filistin yanar ben yanarım.
Ders almayanlar kamplardan
Cehennem gibi yanan fırınlardan
Adım Fırıldak Osman
Her devrin adamıyım ben
Havayı iyi koklarım
Neredeyse bulut
Orada çıkarım
Yağmur duasına
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!