Ahmet Yalçınkaya Şiirleri - Şair Ahmet Y ...

ben her sabah bu yolun başına gelirim
geçeceksin diye buradan
beklerim, beklerim ve beklerim…

uzakta göründüğünde
kafesine sığmaz yüreğim,

zaman yaprak sarısıydı o gün
ve kadın ihanet doğurdu
sedeften
yedi bağbozumu yaşandı
çığlık çığlığa
yedi çağ devrilmişken

Koltuğumda hâlâ o güzel kokun,
Sesin yankılanır küçük salonda.
Farkında değilim varın ve yokun;
Sanki hâlâ kolum senin kolunda.

Balkondaki sensin… Hayal mi yoksa,

sana güneşimi getirdim leylâ
yıldızlara uçsuz merdiven saldım
bırak oyalanma mehtâpla, ayla
hüzün dağlarından bir mevsim aldım
sana güneşimi getirdim leylâ

Sevda bir akarsudur yayılır damar damar
Süzülerek yüreğin hüzün vadilerinde
Onsuz can viranedir, onunla can tarumar
Bir zarif gül bitirir çölün orta yerinde

Sevda bir akarsudur içmesi kolay değil

sensiz olmak çok zormuş / çok zormuş sensiz olmak
sözcükler anlatamaz; kuvvetsiz kalır dilim,
isterim gözlerinin ışığında kaybolmak
yüzünü bulutlara nakşederek, sevgilim

ne zaman baksam güne / ne zaman güne baksam

saçına urgan desen
dolasan ruhuma
boynuma geçirsen
razıyım

bıçak diye tırnağını

Sevdiğim, umutlar bahara benzer
Gönül bilinmez bir diyara benzer
Arzular en yaman ağyâra benzer…
Uğrunda arzunun girgini oldum

Hırçın derya idim kurudu suyum

ufuktaydım, hayrandım, bir yeşil okyanusun
kenarında dururken kapıverdi dalgalar…
gündüz düşü müdür ne? susun martılar, susun!
sular kavramış; dolmuş ciğerime yılgalar…

ben olayım bu serin ülkenin tek esiri,

sana gel diyemem
sen gibiyken gel diyemem
uzak iklimlerden çağırmam seni
korkular öncesinde
beni bulursan eğer
bülbülsüz bahçelerde