Ahmet Tufan Şentürk Şiirleri - Şair Ahme ...

Şu dünyaya gelen kim
Gel diyen kim, git diyen kim?
Alan benim, satan benim
Al diyen kim, sat diyen kim?

Şölen eyledim kendimi

Bir uçta doğu, bir uçta batı,
Bir uçta kağnı, bir uçta füze,
Bir uçta yumruk, bir uçta atom,
Sırtımız kavi, yüreğimiz pek,
Merih'te balayı, yerde diskotek.
Devir füze devri yavrum;

Kapattım kapıları karanlıklara
Açtım yeni baştan, sabaha erken
İyiliğe, güzelliğe, mutluluğa

Dünyamıza sevgi getirdim, barış getirdim
Korkuları silip attım yüreklerden

Tufanın kopması yakın
Aranıyor NUH-u NEBÎ
Ağrı dünyaya yayıldı,
S.O.S., S.O.S., S.O.S.!

Ağrı içimizde,

Boşuna bir kaçış, boşa, bilirim.
Boşa kanat taksam uçsam göklere,
Ben, benden kaçarken, ben beni buldum,
Kendimi götürdüm gittiğim yere.

Suç, kabahat, günah, sevap ne varsa,

Düşünme gücümü yitirdiğim an,
Sen düşüncem oluyorsun.
Sana koşuyorum senden kaçarken,
Anla, ne olursun? ..

Çelişkiler içindeyim,

Bolluğa berekete açık ellerim,
Sevgim dünyalara yetecek kadar.
Gökyüzü kadar sonsuz merhametim,
Doğan güneş kadar gülebilirim.

Sevgiye dostluğa açık yüreğim,

Ya söz etmesini bilmeli insan,
Ya susmasını,
Ben ikisini de beceremedim...

Ya paran olacak, ya güçlü dayın,
Bende ikisi de yok...

Ne cebimde yüzlükler, binlikler
Ne grand tuvalet elbisem
Ne alakart bilirim, ne tabldot
Beş liram var olan, biten...

Madamlar, matmazeller

Boşalttım Dünyayı insanlardan
Ne savaş kaldı, ne barış
Ne korku kaldı, ne tasa...

'Böyle şey olmaz' demeyin
Yeni bir insan