Ahmet Tufan Şentürk Şiirleri - Şair Ahme ...

Sen eski çağlardan kalma bir anıt,
Ben, Âdem Baba'nın torunu.
Sana taş diyorlar, bana insan,
Senin başında bir leylek yuvası,
Benim yüreğimde insan sevgisi.
Çağlar boyu dimdik durabilmişsin ayakta;

Bir şarkı söyleyelim hep bir ağızdan
İnsanlıktan, sevgiden, barıştan yana
Yeter bu acı, gözyaşları bitsin!
Bitsin bu sonu gelmeyen kavgalar
Bitsin bu korkular, bu tasalar bitsin!
Bir şarkı söyleyelim hep bir ağızdan

M. EMİRALİOĞLU'na...

Bir kere yazılır idam fermanı,
Bir kere sallanır sehpada insan,
Şerefli olmalı ölüm dediğin,
'Aşk Olsun' demeli duyan...

Bozkırın ortasında meyveli ağaç;
Direniyor, yazın sıcağa,
Kışın tipiye, kara.
Sürdürür yaşamını;
Güç de olsa sürdürecek,
Bağlanmış bir kere bu toprağa...

Bazen öylesine uzar geceler,
Aydınlığa hasret kalır gözlerim.
Dalarım zifiri karanlıklara,
Sabah olmayacak derim.

Doktorsuz, ilâçsız bir hastahane,

'Dost sekiz, düşman dokuz' demiştin anam,
Unutmuşum sözlerini.
Bakmamışım; sağıma, soluma,
Yoluma pusu kurmuşlar.
Kahpece atmışlar yağlı kurşunu,
Tâ kalbimden vurulmuşum.

.........Mânevi oğlum Mustafa CEYLAN'a...

Ankara kalesinden baktım yöreme
Çağlar öncesinden kalma bir şehir.
Ulus, Ulucanlar, Hamamönü ve daha daha;
Altındağ tepelerinde gecekondular,

Söz söyleyen varsa güzelliğine
Benim gözlerimle görsünler seni
Körler pazarında ayna gibisin
Altının kıymetin sarraflar bilir
Benim gözlerimde görsünler seni.

Mehmet ÇINARLI'ya...

Demen bana demen; gerçeği, düşü,
Çatladı, yarıldı sabrımın taşı.
Tutuştu içimde aşkın ataşı,
Yanmak istiyorum yandığım kadar...

Ayrı yerlerden gelmişler,
Sıra sıra dizilmişler,
Gör, sona ermiş yolları.

Söyleyemezler ki bileyim,
Nicedir orda hâlleri? ..