Şair 8.10.1945 yılında Kastamonunun Abana ilçesinde doğdu.İlk okulu Abanada,ortaokulu Bozkurtta,Liseyi İstanbul Bakırköy Lisesinde tamamladı.1972 yılında İ.İ.T.İ.A sini bitirdi.Şair tahsilini tamamlayabilmek için birçok işte çalıştı.1975 yılı askerlik dönüşü önce Emniyet sandığı sonra Denizcilik Bankasında çalıştı.Buradan 1990 yılında Muhasebeden sorumlu Müdür Yardımcısı iken emekli oldu.O tarihten itibaren şair kendine ait bir büroda Serbest Muhasebeci Mali Müşavir olarak hizmet vermektedir.Evli ve bir çocuk sahibi olan şair İstanbul Fatihte yaşamaktadır.Şair edebiyata olan düşkünlüğü nedeniyle lise çağlarında şiir yazmaya başladı.1968 yılında yazdığı 'Sen Gittin Gideli'isimli şiiriyle Şaiir Ozan ve Yazarlar Kültür Derneğinin Türkiye genelinde düzenlediği ödüllü şiir yarışmasında Türkiye birincisi oldu.Şair aynı derneğin 2002 yılında üyesi ve Genel Sekreteri,2004 yılında idari işlerden sorumlu Genel Başkan Yardımcılığına getirildi. 2005 yılında bu dernekten ayrılan şair Dünya şairler ve şiir Sevenler Derneği üyesi,sırasıyla İst Bakırköy Sanatçıları Derneği(BASAD) üyesi ve daha sonra Edebiyat Koop,Yazın Sanat Kooperatifi üyesi oldu.En son şair Ankara da faaliyet gösteren Saküder (Sanatçılar Kültür Derneği) üyesi oldu.Daha sonra 2017 de Cemal Süreya Derneğinin üyeliği ve 2019'da Basad Edebiyat Kuruluğu Üyeliği ve Kastamonulu Şair Yazar Ozanlar Topluluğunun kurucu üyesi ve yöneticisidir..Sevgi Merdivenleri ve Sevgiye Sığın isimli iki şiir kitabı olan Ahmet TIĞLI nın Sevda Şiirleri adı -1- Sen Yakamozsun isimli üçüncü şiir kitabını da 2008 yılında çıkarmıştır.Şair 2014 Eylül ayında Sevda şiirlerinin ikincisi olan "Yakamozun Çığlığı" çıkmıştır.Şairin 2016 Şubatında ise "Sahilde Kükreyen Küheylan" Karadeniz'le Söyleşiler isimli eseri yayımlandı.En son kitabı ise Ocak 2017 de yayımlanan Sevda Şiirlerinin üçüncüsü olan "Yıldızlar Uykuya Çekilecek"" isimli eseridir.Ahmet Tığlı'nın son kitabı tamamen sosyal içerikli olan "Yıldızlar Yanarak Ölür" dür.Tığlı Yazın Sanat'ta 10 yıldır,Marmara Üniversitesi Mezunlar Derneği İstanbul Şubesinde Şiir Musiki Günleri ayda bir yapılan programın moderatörlüğünü 4 yıldır yapmakta,Şimdi de 2019'da bundan 4 yıl önce 4 yıl yürüttüğü Şiir Musiki Günleri programına tekrar Ekim 2019 tarihi itibarıyla başlamış bulunmaktadır.
Çevresinde sevgi şairi olarak tanınan şair,toplumumuzu kemiren sevgisizlik nedeniyle tüm şairlerin sevgi konusuna ağırlık vermesini istemektedir.
Eserleri
Sevgi Merdivenleri şiir kitabı
Sevgiye sığın şiir kitabı
Sen Yakamozsun Sevda Şiirleri -1-Şiir Kitabı
Yakamozun Çığlığı
Yıldızlar Uykuya Çekilecek
Sahilde Kükreyen Küheylan
Yıldızlar Yanarak Ölür.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!