Yâr! Sen gibi hiç kimseyi asla sevemem ben,
Hem sen beni kovsan bile kalkıp gidemem ben.
Dön bir kerecik bak bana benden ne kaçarsın,
Şol derdimi el-âleme âyân edemem ben.
Bir gün gelir hicran ile her yerde ararsın,
Seninle gelir bahar yokluğun kara kıştır,
İsmini anmak bile en sâfi yakarıştır.
Gülün rengi sendendir bülbüller seni söyler,
İyi ki doğdun sözü en çok sana yakışır.
Müjdelerle geliver öteler ötesinden,
Damlayı deryâya tut bağla gönül,
Gam ile ağlayıp gel çağla gönül.
Irmaklara girse de ıslanmayan,
Şu gamsız hâlime bak ağla gönül.
Işığım canımdın zor gecelerde,
Gittin de her gecem derbeder oldu.
Merhem bulunmaz bu ölümcül derde,
Yaşamak ölümden bin beter oldu.
Şimdi yaranımdır ıssız geceler,
İnsanoğlu dünyaya, anneden doğar gelir,
Sırtında hayat yükü, ilk günden ağlar gelir.
Bir sermayedir ömür, hesabı tutar gelir,
Koskoca bir hayatı, bir pula satar gelir.
Bilmem kime küsmüş de gider olmuş,
Söyleyin o yâre küsüp gitmesin.
Gönlünü kırmışlar gül benzi solmuş,
Söyleyin o yâre küsüp gitmesin.
O gidince solar gülü bahçenin,
Ne gül ne gülzâr ne de bağbân dâra düşmesin
Gül yüzümüze yâ Rab güller hâra düşmesin.
"Herkesin bir gülü olsun kimse zâra düşmesin,
Revâ mıdır bir gül de bu ihtiyara düşmesin."
Ayak bastığın yeri ben tanırım be gülüm,
Kundurandaki bağı kıskanırım be gülüm.
Gül tutanın eline diken batar diyorlar,
Ateş olsa da tutar yaslanırım be gülüm.
İşte geldin gidiyorsun,
Acziyeti hisset nefis.
Ölüm haktır biliyorsun,
Acziyeti hisset nefis.
Hakir bir damladır aslın,
Yılların hasretiyle kucağıma hoş geldin,
En tatlı nağmelerle kulağıma hoş geldin.
Tutuşturdun gönlümü, ısıttın mekânımı,
Tütüyor sevdan ile, ocağıma hoş geldin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!