Ahmet Taha Türkmen Şiirleri - Şair Ahmet ...

kaybolup giderken yoklukta bir adamın ceketi
sesinden belli olur nedensiz ağlamaları
ve unutulup gider nice hatıraların vefasızlığında
hakkını vermezken güneş sabaha
hangi karanlık nöbet tutabilir ki gecede
ya da kim dileklerini harab eder

Fasıllardan geçiyor gönül
Kimsesiz ve çıplak bir çocuğun bedeninde
Ne hatırası kalıyor eski günlerin
Ne cilvesine yazılıyor ayrılığın suçu
Fasıllardan geçiyor gönül
Başlarken sürgünlerin yolculuğu

gidiyorsun
bir nazlı tebessümde sefil
terk ediyorken eski günlerin vebalini
konuşmuyor ruhum
üzerinde sitem karası bir yaz gecesi
yıldızlara aldanmıyor zaman

düşün ki halil ibrahim sofrasındasın
ve emekler bulaşıyor yüzünün rengine
melekler taaf ediyor sonra
devletin kutsal kaderine

şimdi hirada tek başına

dualarla başlıyor gece
sanık olmuş hasretlerden sonra
bizim orası karanlık
bilmiyor musun
ölüme meydan okuyan gözlerin yaşlı
hep yıldızları beklerken

geceyi geçirirken karanlığın nabzından
erişir yıldızlara tuttuğun dilekler
ve hakkıdır yakamozun parıltısındaki havası
deniz mavilere küsmeden gelirken
kaybolan ezgilerde arar nakaratı
sanki bir kadının saçının telinde kalır

gidersin
uzaklarda bir şarkı biter apansız
sen bilmezsin
nicedir yolunu gözler hasret
üzerinde buğusu olan camlarda adın kalır
hep bir slogan arar aşktan yana

gözlerde büyülü bir aşkın kudreti
sözler avare olmuş
yaslanırken zindan duvarlarına
hiç bir kitaba sığmaz ayrılık
el ele dolaşırken sevgililer
ben özlem derim sen hasret

üzerinde buğusu kalırken camların
her beklenti bir umut aşılar yalnızlığa
sitem edilmiş bir aşkta hayat
yas tutar yaşlanırken elbette
gider oysa her gelen
yalnız geçen gecenin ardından kalan

gecede karanlık kokan yıldızlar gibi
vuruluyorsun bir kavgada çıplak
ve korkak zamanların büyüsünde
hiç bir şarkıyı aratmıyor ezgiler
nakaratında ayrılık yazılan bir veda ile
geçip gidiyor uzaklara gönül