Emreder kötülüğü vazgeçmez dâvâsından
Gaflete düşmeye gör, tutar seni kolundan
Frekansı düşüktür çeker kötülükleri
Yaşar zillet içinde, kaybeder nimetleri
Doyumsuzca isterken, ilahlaşır karşında
Gösterir kendisini, daha küçük yaşında
Okumak güzeldir ancak, sevmek gerek kitabı
Dost ol onunla şimdi, almak için cevabı
Kitap deyip geçme sen, rehber olur uyana
Birçok kitap var ama, önce sen bak Kur’an-a
Okumak, insâni bir eylemdir. İçerisinde; düşünmeyi, akletmeyi, gözlem yapmayı, farkındalığı barındırır. Bazıları okumayı sadece yazıyı okumak olarak algılar. Bence okumak kısıtlanamayacak kadar geniş bir anlam barındırır içerisinde. İnsan; bazen gördüğü şeyleri okur, bazen işittiklerini okur bazen okuduklarını okur. Sadece basit bir okuma değildir. Okuduklarından yeni manalar çıkarabiliyor ve ona bir anlam katabiliyorsa o zaman orada bir okuma eylemi vardır.
Aslında çoğu zamanda insan kendi sukûnetini okur. İçe doğru bir yolculuğa çıkar. Ne görür, ne işitir, ne de bir yazıyı okur. Kendi iç dünyasında uzun bir yolculuğa çıkar. İşte bu okumanın en ileri hâlidir. Farkındalıktır. Varlığını fark etmek, varlıkları fark etmek, varlıklar içerisinde varlığına yer bulabilmektir. Okumanın zıttı bir nevi hiçlik oluyor. Okuyamayan insan hiçtir. Kitap okuyamaz, kendini okuyamaz, ailesini okuyamaz, evladını okuyamaz, milletini okuyamaz, ecdadını okuyamaz, dostunu, düşmanını okuyamaz, kainatı okuyamaz. Kime gerçekler acı gelirse o zaman okumaktan kaçar. Okumak bir sorumluluk gerektirir. İnsanı harekete geçirir.
İnsanın bu hayatta öğrenmesi gereken en önemli haslet okumayı öğrenmesidir. Böylece var olmanın hazzını yaşar. Bu kısacak hayatına çok büyük bir anlam katabilir.
24.01.2025
Ders bitti çıkalım hemen
Zaman kısa oyna beklemeden
Koş, zıpla, atla ve gülümse
Elini yıka içeri girmeden
Hayat bir oyun gibi eğlenceli mi?
Korkmadan oku önce
Düşün cümle bitince
Acele etme sakın
Çözüm sana çok yakın
Sayı büyükse eğer
Alemlerin Rabbi kim?
O, Rahman’dır hem Rahim
Öğrenmek ister isen
Oku, Kur’an-ı Kerim
Ayet el kürsi de var
Gülümse ailene, güzel sözle karşıla
Sarıl sevdiklerine, muhabbetle kucakla
Bekliyorlar seni bak, gözlerdeki ışığa
Örnek ol evladına, incinmesinler asla
Tebessüm günahsızdır, bebek gibi saf temiz
Bir zamanlar ülkemin
Bu güzel insanları
Birbirinden pek emin
Huzurlu yaşamları
Bozulmaya başladı
Kendisiyle yüzleşmesi ne kadar da zor insanın
Düşünmeye dahi vakti olmaz çoğunun
Başkaları için yaşarken unuttuklarının
Pişmanlığı içinde geçirir kalan ömrün
Bir şablonu vardır geleceğinin
Daha hiç bir şey anlamazken giydirilmiştir ona
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!