masanın üstündeyim
çercevenin içinde
kımıldamadan sana bakıyorum
...
sen dönüp duruyorsun odada, kaygılı
zaman zaman irkiliyorsun
seni kalp sızımın orta
yerinde bırakıyorum,
kendimi yalnızlıgın
intiharına cıkarıyorum...
gozlerim seni gordu;
ama kalbindeki yarayı goremedi
ateşler atıp
yakıp gitmek derdin değil
biliyorum
bende saklı kalmış hüznün
beni kalbinin arka nehirlerine döktün
akıyorum karanlığa
beyaz duvak olmuş sanki karlar
düşüyor yüzüne...geliyorsun
gözlerini kaçırarak
ikimize ait aşkı
hiç birşey olmamamışcasına
hayat alnından
vurursa insanı
sefada
tanrı tarafından verilen
yazgıdır bu insana
ölüm sevincine koşanadek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!