Söyle bana neden umut
Yok sevdiğim yedi sene
Yalvarırım elimi tut
Çok sevdiğim yedi sene
Eğme önüne başını
Varmı ki sözümün emsali eşi
Gün batarken uzun olur gölgeler
Dağlar arkasına saklar güneş’i
Gün batarken uzun olur gölgeler
Her yer birden siyah renge boyanır
Fark edince başarılmış işleri.
Çabalayıp bozmasını öğrendik.
Yol boyunda gördüğümüz taşları.
Alıp yola dizmesini öğrendik.
Sağlam hatır varsa hemen yıkmayı.
Bir yaz sıcağında arpa biçimi
Beni kollarına alansın anam
Yoksulluk içinde edip geçimi
Yarım ekmeğini bölensin anam.
Biraz neşem kaçsa rahatsız olsam
Başım alıp gidem gurbet ellere.
Şu gezdiğim yaylalarda gez ağla.
Dönsün gözlerinde yaşlar sellere.
Gözlerin den yanağına süz ağla.
Rüzgarın sesini her duyuşunda.
Seksen dört yaşında CUMHURİYET im
Çağ kapayıp çağlar açanlar ile
Şükür aydınlandı aziz milletim
Çağımıza ışık saçanlar ile
Karda kışta kalkıp yola düşerek
Ne zaman ki gurbet gücüme gitse
Her halin gözümde tüter adanam
Bir hemşeri çıkıp elimi tutsa
Sevincime sevinç katar adanam
Kayalıkta suyu tutar kaklıklar
Esen yeller ile selam yollarım
Üstümden bulut lar geçtikçe babam
Benide sılama götürün derim
Kuşlar havalanıp uçtukça babam.
Ah eder içimi çeker dururum
Okumadı son yazdığın mektubu
Zarfını açmadan yaktı dediler
Hüzünlüydü derdi var idi tabi
Dağ deviren bir ah çekti dediler
Gören leri kederledi gamladı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!