Ahmet Şadi Şiirleri - Şair Ahmet Şadi

Ben Sokakların Çocuğuyum
Ben sokak çocuğuyum; biçare zavallı,
Kimsesiz bir kadından köhne virane,
Bir sokakta pencelerinda camı olmayan,
Kapısı zorla kapanan bir evde doğmuşum,
Daha doğar doğmaz talihsiz madalyası,

Ne devlet tuttu elimden nede bir insan oğlu
Hep itildim kakıldım hor görüldüm
Hiç merhametle bakan olmadı yüzüme
Nefretle baktılar hep tartakladılar
Sanki sokaklarda olmak benim kendi suçum
Ben sokakların çocuğuyum

Defalarca sordular neden çaldın?
Ne verdilerki ne isterler benden
Sokak çocuğu olmak sanki benim suçum
Suçum sokak çocuğu olmak sokak çocuğu
Ben toplumun gözünde varlığımla zaten bir suçum
Ben sokakların çocuğuyum

Sahte sevgiden sevgiliden,
İki çıplak bir hamama yakışır diyen,
Her şeyi para gören zihniyetten,
Patika yollarda büyüyüp,
Otobanı beğenmeyenden,
Para konuşmasını,

Bir gün sende öleceksin can dost,
Ebediyim sanma,
Kabir denen o yere sende gireceksin,
Getirmesende hiç aklına,
şu fani ölümlü dünyaya sarılıp,
Parıltılı haline sakın aldanma,

Bir kıyamet kopuyor içimde,
Bir telaşta ümitlerim hayallerim,
ölümler korkular yağıyor sanki,
Gökten üstüme,
Bende her şey ölüyor bir bir,
Sende tutsak ruhum,

Ekmeğimsin aşımsın nefes gibisin,
Damarlarımda kanım canım gibisin,
Ben kıraç toprağım sen yağmur gibisin,
Ben aşkına sevgine inan muhtacım,

Aşk ateşi sinemi kor gibi yakar,

Ah yarenler eskiden aşk gönüllerde idi,
Şimdi cüzdanlarda dillerde,
Moda oldu eskimiş yerine yeni sevgili,
Bilmiyorum anlamıyor kimse beni,
Benmi eskilerdeyim yoksa aşklar sevgilermi değişti?

Her şey derin bir uyku da,
Güneş batınca gece,
Şehrin kirli havasından
Soluksuz kalan yıldızlar,
Ayak sesleri kesilen caddeler sokaklar,
Ulu çınarları yurt edinmiş kuşlar,

Bir garip Mustafa bekriyim,

Anadolunun delisi,

Gezer dolanırım köy,kent kasaba şehir,