Dünya hayatının işleri
Yazılışı Siccin defteri
Rızayı alanların hali
Şarabın katığı Tesnim diye bilmeli
Rızasız kalanlar huzura varırlar
Acele etme kendince
Nefsine söz dinletemeyince
Bu dünyaya hevesin artınca
Sıkıntılar arar bulur seni her zaman
Dünyalık zevk sefa
İpin boyna geçirildiği zaman
Kurtuluşun olmadığı an
Bir ses duyulur uzaktan
Af edildi indirin onu ipten
Ateş çemberi içinde bulunan bir insan
Fahırlanma zirvede olduğunda
Ahı iyi etmez sana döndüğünde
Hayata ters baktırır sabaha erdiğinde
Rahat yüzü görmezsin inme indiğinde
İleriki yıllara bakamazsın kahrın içinde olduğunda
Yolun sonu görünür
Sen ismiyle müsemma devrinin söz sultanı Akif’sin
Hak ve hakikat karşısında boyun büken aczi mutlak
Haksızlık karşısında haykıran mağrur ve eğilmeyensin
Sen insanlığa örnek ve model bir insansın
Kalbini,gönlünü maneviyat duygularıyla dolduran
Firavun enaniyetinden firavun oldu
Sonra gururu onu yendi
Dönüşü olmayan bir yola girdi
Sonunda cehennem evi oldu
Her insanda gurur duygusu olmalı
Gönlüm feryat etmekte
Hayat dur demekte
Cisimler vasatı gezmekte
Her varlık emre uymakta
Göz ışıkla görmekte
Yuva hayatını etkileyen
Beni her an sersemleştiren sen
Uçsuz bucaksız bir gök delen
Yerle göğü birleştiren
Dünya metaına boyun eğdiren
O ilk rüyamda sen
Etrafta ağır koku ve duman
Fayda ve zararıyla insanı saran
Zamanla Bir’i tarafından kaldırılan
İnsana farklı bir hayat sürdüren sis
Nefes darlığı yaşayanları zora sokan
Yüzünde güller açar
Gönlü zehirli diken saçar
Dili keskin bıçak naçar
Her insanın bir hususiyeti var
Bakarsın güler,oynar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!