Kibritler kayboldu
Yok denecek kadar az
Çakmaklar yaygınlaştı
Düşünüyorum da
Çocukken, mahalle aralarında
Babamdan gizli, sigara içerken
Kul olmak için geldik dünyaya
Umut ederek baktık hülyaya
Uyuduk kaldık daldık rüyaya
Şimdi uyandım, çalışıyorum
Gözlerim ağma kalbim nasırlı
Canlar candır, canlar canandır
Canlar, ilim hazinesidir
Canlar, sever Hz Aliyi
Hz Hasan’ı, Hz Hüseyin’i
Canlar bilir, Allah ı peygamberi
Canlar inanmaz sevmez diye!
Gel kucağıma
Öpeyim yanaklarından
İstersen, dizlerimde uyu
Sen benim bebeğimsin
Sakın bana kızma
Ben böyle seviyorum
Çok kapılar vardır
Tercih etmek için
Yönlendiren yardır
Yolda gitmek için
Etrafa bakınca
Biz, hepimiz kardeşiz
Düşman içimize sinemez
Biz birlikte bir neferiz
Huzurda buluşalım, hayrımızı yapalım
Rahman’a sığınarak, nimetimizi bulalım
Yüce Rabbim bizleri, üstün varlık olarak yaratmış
Ticarette amaç kazanmaktır
Serveti yığarak çoğaltmaktır
Gösterişli hayat yaşamaktır
Yanlış düşünceler bunlar değil
Her şeyi sahiplenmek istemek
Mavi gelinim, hep yanımda ol
Huzur ver bana, sessizce
Acılarımı alıp koynuna
Götür derinliklerine
Hatalarımı al, kaybet yok et
Sen sevdiğimsin, sen sevdamsın
Ölmeden önce ölmek istiyorum
Sonsuz hayatta gülmek istiyorum
Bütün sırları bilmek istiyorum
Ruhum nefsimden, uzak olsun diye
Dünyayı tanıdım hakka yöneldim
Doğa dinlendiriyor
Huzur bulmaya ihtiyacım var
Şehrin gürültüsü, trafik, iş
İş yeri de gerçekten sıkıcı
Aynı yüzler, aynı fikirler
Aynı yer, aynı iş
Good luck
Şiirleriniz yoğun duygular barındırıyor. Başarılar!