Ahmet Narin Şiirleri - Şair Ahmet Narin

Gözlerin aldı götürdü
Nereye bıraktı beni
Ruhum benimle bütündü
Gözlerinde buldu seni

Bir gün beni terk edersen

Benim bir yönüm var
Her şeyi kapsıyor
Diğer yönler çok dar
Beni mahvediyor

Yolumuz bellidir

Aynaya baktım, bu ben miyim diye
Saçlarıma aklar düşmüş
Yüzümde umutsuzluk
Gözlerim tedirgin bakıyor
Keskin bakışlarımdan
Canlı yüzümden

Savrulan yaprağın uçtuğu gibi
Bazen yerde, bazen göklerde süzülürken
Mutluluğu yakalayamadım dünyada
Ellerim boştu birisi tutsun istedim
Sabit kalayım hayatta herkes gibi derken
Bir gün o rüzgâr alıp götürdü dünyadan

Yıllara sünger çeken
Dünyanın üzerinde gezen
Güneşte ısınıp
Ayda serinleyen
Mutluluğu yakalayan
Ben miyim anne?

Yaşadığıma göre canlıyım
Kötü görünene sabırlıyım
Allah ve Resulüne bağlıyım
Sorumluluğumu biliyorum

Yıldızları her zaman severim

Peygamberimizin yoludur
Göklere açılan perdeler
Her yer şanı ile doludur
Onu zikrediyor gölgeler

Dolu yağarken bulutlardan

Gök kubbemiz coğrafyamız
Yolumuz bir ufkumuz bir
Büyüktür gönül bağımız
Gönlümüz bir dinimiz bir

Atalarımız oğuzlar

Kelebekler uçuşurken gökyüzünde
Kalbimizdeki karanlıkla
Ah çeker gönlümüz!
Zihnimizdeki fırtına, yıkınca ruhumuzu
Çılgınca haykırmak isteriz!
Ormanların derinliklerinde

Yeryüzü dediğin yerler
İnsan yaşayınca terler
Bizi dinlendirir evler
Böyle demişti büyükler

Rahmetini isteyince