Hep kaçanlara uzanıyor eli,
Kurtulamıyor avuçlarından adın.
Kimi zaman anne, bazen sevgili,
Pamuk şeker gibi tatlı kadın!
Geçmişe ait aklında binbir fikir,
Sana bir şiir yazmak dünyanın en zor işlerinden,
Beğenen pek olmayacak muhtemelen,
Anlayan sayısı ise iki elin parmaklarını geçemeyecek,
Ancak,
Anlatmak lazım seni,
Kimse anlamasa da,
Günün bittiği yerde başlayan,
Ilık bir kış gecesi gibiydi bakışların;
Aşkın ve aşıkların ardından,
Soğuk ve karlı bir Ankara ayazında,
Sessiz ve sedasız gelen.
Usulca sana gelen rüzgara bak,
Rüzgar gibi geçen, zaman mı bu?
Sessizlik içinde gözlerin sayıklayacak,
Son aşk, son hezeyan mı bu?
Çekilen kanın, ağrıyan kalbin,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!