Derinden yakan şiirlerin afattır Ahmet efendi,
Bu minnacık gönlümü bi misil perişan eyledin.
Biçare aklım firakı derya bilirdi amma;
Sen deryayı tuş eyleyip ummana benzettin.
Her yiğidin kârı değil sevdaya inci dizmek,
Cihana çelme takıp meycilerle ney üflemek,
sen cevherin kalemle kelam ettin efendi,
........
Ben garip bir ademi mazhar olmadım sırra,
Hoş koku verir derken gönlümü ettim yara,
Sen o handa konaklandın bana gelmemiş sıra,
acep bu ahvalimle di dar girer mi dara.
Söyle ahmet efendi o yare ahvalimi,
Çiziversin aklınca gideceğim yollarımı,
Sen o nikabı kaldırdın getiriver cevabımı,
Derdi firak aşkın odu yakmasın ciğerimi.
Kayıt Tarihi : 12.4.2006 02:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!