Sustum işte.
İçimden küfür edercesine hayata
Yüzümden düşen parçaları ayaklarımla itekliyorum sağa sola.
Nedir bunun adı?
Çaresizlikmi?
Hayır bence değil...
Gidişinden fazla bir zaman geçmedi
Dualarımda yer alışının miladi geldi
Ciğerlerimde ince bir hastalıksın
Gelişin ya gecikecek yada olmayacak
Alışmış olman deli eden ben-sizliğe
Dönmen için söyle,söyle kaç dua gerekli.
Değişik bir şey denemek istedim sevgilim
Ağlarken şiir yazmak değil belki de beklediğim
Gülen yüzler şiir yazamazmış dediler de inanmadım
Bak gülerken şiir yazıyorum ağladığım halde.
Ağlarken dedim şiir başlığına.
Mazeretsiz kalmayacağım bu sefer senin aşkına
Yine uykum bölündü gecenin ortasında.
Sol yanımın acısıyla doğrulu verdim ve kendimi attım yatağın en köşesine.
Sigaramı aradı ellerim titreye titreye yaktım ve boğulurcasına içime çektim.
Beraber dinlediğimiz şarkılar hiç susmuyordu zaten.
Gel Dedim, Git Dedim Çınlıyor heryerde…
Gece kan kırmızısı bir yağmurla yağıyordu üzerime.
Günlerdir düşüncelerin içinde boğuluyorum,
Söylesene vicdanını nerede meze ettin katil aşkların masasına
Benim neyimi eksik gördün de istemedin bu gönlümü
Konuşmaktan acizmisin?
Nedir senin derdin allah aşkına
Nedir beni görünce kaçışların
Öyle işte kelimeler kifayetsiz kaldı
Gecemize ne desek ''öyle işte'' ile bitecek
Sonuna ekleyemediğimiz sıfatlarımız var bu gece
Eklense bile etki etmeyecek bundan sonraki ömre
Pişmanlıklarımız var bu gece
Keşke bile desek iyikinin yanında boş boş oturup ağlayacak
Yolun sonuna geldik gibi işte
Ne bir umudu
Ne de devamı yok sevgilim...
Kavuşmamayla süslenmiş bir aşk var ortada...
Bakışım sana, aşkım sana, sevgim hep ama hep sana
Şarkılar dinleyip ağlıyorum,
Resimlere bakıp hüzünleniyorum,
Gördüklerim, çektiklerim elbet birgün gececek biliyorum,
Seni nasıl kaybettim, Seni nasıl kaybettim,
Ağlama geçecek yalanlarına bile inanıyorum...
Ben senin sevginle şair oldum.
Mısra mısra şiir oldum.
Aşkınla yandım kül değil köz oldum.
Verdiğin nefes o közü körükleyen bir rüzgâr, bedenimdeki ateş bir o kadar güçlü.
İmzan kadar.
Sen benim çizilmemiş yolum, göz bebeğimdeki nurumsun.
Allahın kalbime koydugu bir muhabbetti bu.
Adı sevgii.
Ben içtikçe çoğalan ve asla eksilmeyen IRMAK misali.
Yüreğim yüreğinden gebe kalmıştı.
Daha doğmasına 8 ay vardı.
Yeni yeni büyürken, adını aşk koydugum küçücük bebeğim
Yine uykum bölündü gecenin ortasında.
Sol yanımın acısıyla doğrulu verdim ve kendimi attım yatağın en köşesine.